Tüm zamanların en iyi hip hop albümleri

Yıl : 1994

Wu-Tang Clan ve A Tribe Called Quest gibi gruplara ev sahipliği yapmasına rağmen, New York, 1994'te Kaliforniya'dan çıkan seslerden belirgin şekilde en iyi ikinci sırada yer aldı. Her şey Nasir Jones'un ilk albümü ikonik Illmatic'in piyasaya sürülmesiyle değişti. DJ Premier ve Büyük Profesör tarafından verilen prodüksiyon görevleri ile Nas'ın tekerlemeleri Big Apple'daki getto hayatına yansıdı. Ham, güçlü ve unutulmaz Illmatic, yeni nesil MC'lerin patlaması için kapıları açtı. Hangisinden bahsetmişken…

Anahtar parça: NY State of Mind

Kendrick Lamar, tüm zamanların en iyi rapçileriyle karşınızda. Sözlerini ağzından çıkarabildiği hız ve onları duyduğunuz netlik benzersizdir. Hip hop'un son yıllarında eksik olan kafiyelerinde bir ritim var. Burada, üçüncü albümü, mükemmelliği mükemmelleştiriyor. King Kunta'nın beğenileri kalabalığı memnun ediyor, Roots'taki ana karakterin adını taşıyan öfkeli bir funk ustalık sınıfı. O kızgın ve olmaya her hakkı var. O zaman şiirsel Bedava var mı? bu başka bir şeye benzemiyor. Güzellik anları ve Thundercat'in her zaman mevcut basıyla noktalanan baştan sona kaos var. Ama bizim için iyi olan her parça ile ne elde edeceğinizi asla bilemezsiniz.

Yıl: 1993

Midnight Marauders ile aynı gün piyasaya çıkan Wu-Tang Clan'ın ilk albümü, tartışmasız Nineties'in en önemli hip hop albümüydü. Dünyayı yalnızca renkli karakterlerden oluşan bir koleksiyonla tanıştırmakla kalmadı, aynı zamanda hip hop'un ses dilini yeniden tanımladı. RZA'nın prodüksiyonu seyrekti, ezoterik örnekler ve kung fu filmlerinden diyaloglarla bir araya getirilirken, Method Man, Ol Dirty Bastard, GZA, Chef Raekwon, Ghostface Killah ve diğerlerinin rap'leri kışkırtıcıydı.

Anahtar parça: Boynunuzu Koruyun

Bugün The Notorious BIG'in doksanların ortasındaki talihsiz Doğu Kıyısı/Batı Kıyısı rap savaşlarındaki rolüyle bilinmesi çok yazık. Tüm zamanların en büyük rapçilerinden biriydi. New York'un hardcore gangsta rap'e geçişinde hayati bir sürüm olan Biggie'nin hikaye anlatma becerileri, Juicy, Gimme The Loot ve Things Done Changed gibi pistlerde ön plana çıkıyor. Akıl, 1997'de anlamsız bir şekilde kaybolmamış olsaydı, Biggie'nin neler başarabileceği konusunda şaşkına döner.

Anahtar parça: Sulu

Yıl: 2000

Güvenilir bir beyaz rapçi fikri, Vanilla Ice'ın yardımı olmadan, çağlar boyunca bir şakaydı. Eminem ile her şey değişti. Çatışmacı, kışkırtıcı ve alaycı bir söz ustası – ve Dr. Dre'nin bir başka çömezi – 1990'ların sonlarında ve Nought'ların başlarında üç klasik albüm çıkardı. Esprili, saygısız ve asi ruhu en iyi yakalayan, ortadaki sürüm – The Marshal Mathers LP – oldu.

Anahtar parça: The Real Slim Shady

Yıl: 2004

Yeraltı hip hop'u, milenyumun başında kaba bir sağlıktaydı. Cannibal Ox, Quasimoto, Aesop Rock ve ortakları ham, alaycı ve fütürist olan yaratıcı müzikler üretiyordu. MF Doom (RIP) ve Madlib arasındaki işbirliği kesinlikle aynı damardaydı. Hip hop'a hipnotik bir yaklaşımla ikilinin ayırt edici yeteneklerini – Doom'un serebral rapleri ve Madlib'in alışılmadık ritmini – hem büyüleyici hem de mistik bir şeye dönüştürdü.

Anahtar parça: Amerika'nın En Körlüğü

Yıl: 1992

Eski protégé Ice Cube tarafından geride bırakılmaması gereken Dr. Dre'nin bir NWA mezunları tarafından başka bir dönüm noktası albümü yayınlaması uzun sürmedi. The Chronic sadece hemen beğenilmekle kalmadı, aynı zamanda hip hop'ta yeni bir ses olan G-funk'u da başlattı. Sentezleyicilerin kullanımı ve her şeyi kapsayan bir bas sayesinde anında tanınan, Dre'nin solo yıldızı haline geldi ve dünyaya en son rap koğuşu Snoop Doggy Dogg'u tanıttı.

Anahtar parça: Nuthin' ama bir ‘G' Thang

Yıl: 1996

Hip hop ikili albümleri genellikle giriş ücretine değmez. All Eyez On Me tüm bunları değiştirdi. İçeride bir büyünün ardından 2Pac, başyapıtının önünde odaklanmış ve kızgındı. Bu tutum, 27 parlak virtüözlük parçasına kanalize edildi. Daha önce flört ettiği haydut hayatı yürekten benimsendi ve sonuç, ana akımı ele geçirmeyi başaran G-funk ve gangsta rap'in destansı bir kaydı. Ve galibiyet.

Anahtar parça: California Love (Remix)

yıl: 1988

Public Enemy hip hop'un militan vicdanıysa, NWA (ya da onlara doğru tavizsiz takma adlarını vermek için Niggaz With Attitudes) serseri kanadıydı. İlk albümleri af **k vermeyen altı kişinin yüzsüz bir örneğiydi. Şarkıların acımasız açılış üçlüsünden (Straight Outta Compton, F**k Tha Police ve Gangsta) harika Express Yourself'e kadar bu, gerçekten de sokak bilgisinin isyankar bir gösterisiydi.

Anahtar parça: Düz Outta Compton

Yıl: 1993

‘Sırt çantası hip hop'unun baş sallayan sesi etrafında birleşen rap kardeşliğinin sevilen tüm eylemleri arasında, A Tribe Called Quest en çok sevilenlerdir. Gerçekte, bu noktada başka iki ATCQ albümü seçebilirdik – 1991'deki The Low End Theory, taş gibi bir başka klasik – ama Midnight Marauders Q-Tip, Phife Dawg ve ortaklarını efsanevi statüye yükseltti. Caz-rap füzyonları yeni bir şey değildi, ama bu onların oyunlarının zirvesinde çalışıyorlardı.

Anahtar parça: Ödül Turu

Yıl: 1993

Kasım 1993'te havada bir şeyler olmuş olmalı. ATCQ ve Katil Arılar, çağı tanımlayan setlerini yayınladıktan iki hafta sonra, Dr. Dre'nin akıl hocalığı yaptığı kendini beğenmiş bir tyro ilk setini yayınladı. Daha sonra Snoop Doggy Dogg olarak bilinen Doggystyle, başka bir dönüm noktası rekoruydu. G-funk zarafetiyle kaplanmış Doggystyle, yabani ot, güneş ışığı ve unutulmaz olukların yatay West Coast dünyasına bir portal açtı.

Anahtar parça: Cin ve Meyve Suyu

Yıl: 1998

Fugees 1997'de dağıldıktan sonra, çok az kişi neyin geleceğini tahmin edebilirdi. Evet, Lauryn Hill'de üçlünün parlak bir yeteneği olduğu açıktı, ancak en ateşli hayranları bile ilk solo albümü karşısında şok olmuş olmalı. Klasik ruhu yeniden canlanmış bir R'n'B ile karıştıran ve hip hop köklerine dayanan The Miseducation of Lauryn Hill, başka bir çapraz başarıydı.

Anahtar parça: Doo Wop (O Şey)

yıl: 1987

Hip hop'un ilk altın çağı, sanat formunun öne çıkan DJ/MC ikilisi Eric B ve Rakim ile başladı. Molalar, ritimler ve tekerlemeler konusunda bir ustalık sınıfı olan Paid In Full, sandık kazma özentisi olan binlerce yapımcı ve rapçinin önünü açtı. Öne çıkan parçalar arasında başlık parçası (yakında Coldcut tarafından sonic nirvana'ya yeniden karıştırılacak), Eric B Is President ve I Know You Got Soul yer alıyor.

Anahtar parça: Tam Ücretli

Yıl: 2004

Bugün Kanye West, müziği kadar tuhaf ünlü yaşam tarzıyla tanınıyor (ve bu arada hala sallanıyor), ancak on yıl önce West, ciddi bir yeraltı hip hop simgesiydi. The Blueprint'teki prodüksiyon çalışmasıyla Jay-Z'ye yeni bir ateş açan West'in asıl amacı kendini rap yapmaktı. Roc-a-Fella işvereniyle eşleşebileceğine dair şüpheler varsa, The College Dropout'un serbest bırakılmasıyla hızla ortadan kaldırıldı. Kancalar ve arsız raplerle dolu capcanlı bir albüm, West'in bugüne kadar ustalıkla uğraştığı atlı karıncayı harekete geçirdi.

Anahtar parça : Telden

yıl: 1988

Chuck D'nin defalarca belirttiği gibi, rap siyah CNN ise, Public Enemy'nin ikinci albümü onların devrimci ulus durumu konuşmasıydı. Keskin, ürkütücü müzik nihilistle sınırlandı, ancak şüpheli herkes, Chuck D'nin öncesinde veya sonrasında Amerika'nın çeşitli hastalıklarına istenmeyen bir ışık tutmak için hip hop kullandı. Hype'a inanmıyor musun? Bu isyancıları ara vermeden dinlemek, yeniden düşünmenize neden olacaktır.

Anahtar parça: Gürültüyü Getir

Yıl: 1996

Bugün Jay-Z en büyük aktif hip hop yıldızıdır. 1996'da, kendi tabirini kullanmak gerekirse, New York sokaklarında sert bir hayat sürmüş, hevesli bir rapçiydi. Bu koşuşturma, onun harika ilk setinin bel kemiğiydi. Can't Knock The Hustle, Brooklyn's Finest ve Dead Presidents II gibi karakterlerin yer aldığı bu film, ön cephe röportajları ile açıkçası buz gibi tekerlemelerin çarpıcı bir kombinasyonuydu. Bir yıldız doğmuştu.

Anahtar parça: Ölü Başkanlar II

Yıl: 1999

De La Soul ile yaptığı çalışma ve Talib Kweli ile birlikte çıkardığı Black Star ortak albümü sayesinde, Mos Def'in ilk solo setinden önce underground hip hop sahnesine yönelik beklentiler yüksekti. Ancak Black on Both Sides'ın yayınlanmasından sonra, Dante Smith doğumlu karizmatik karakteri (ve şimdi Yasiin Boy adıyla anılıyor) takdir eden sadece underground değildi. Politik açıdan bilinçli bir albüm, ancak bulaşıcı ritimler ve efervesan kafiyeler üzerine yığılan Black on Both Sides, Mos Def'in hip hop'u yeni milenyumda ileriye taşıyan en yetenekli yıldızlardan biri olduğunun teyidiydi.

Anahtar parça: Bayan Fat Booty

Yıl: 1996

1996'da fugees kaçınılmazdı. Üçlü – Wyclef Jean, Pras Michel ve Lauryn Hill – ilk albümleri Blunted On Reality ile yeraltında dalgalar yaratmıştı ama The Score ile her şey değişti. Hip hop pop oldu, ana akımdan ödün vermeden, The Score Fugees'i ve bilinçli şarkılarını yıldızlığa fırlattı. Bazıları çok fazla cover olduğundan şikayet etti (Aralarında Killing Me Softly ve No Woman, No Cry), ama kulağa bu kadar taze ve canlı geldiğinde, bu sadece saf bir duruştu.

Anahtar parça: Hazır Veya Değil

Yıl: 1991

NWA'daki güçlü kişilikler göz önüne alındığında, Ice Cube'un gruptan ayrılmasının hırçın olması şaşırtıcı değildi. Vitriolünü solo yayınlarına döktü. Bu, ikinci albümü Death Certificate'de zirveye ulaştı. Fin de siècle'ın başlangıcındaki durum hakkında özür dilemeyen bir inceleme, hem aydınlatıcı hem de vizyonerdi ve tartışmasız değildi. Serbest bırakılmasını çevreleyen öfke, aradan geçen yıllarda azalmış olabilir. Gücü kesinlikle yok.

Anahtar parça: Vazelin Yok

Yıl: 1989

Public Enemy, NWA ve 2 Live Crew gibilerinin aksine, 80'lerin sonlarında hip hopla ilgilenen herkes kızgın değildi. De La Soul, The Jungle Brothers ve A Tribe Called Quest (Yerli Diller Posse olarak bilinen diğerleriyle birlikte) gibileriyle birlikte tam tersiydi – onlar Daisy adlı güneş ışığına batırılmış bir hip hop vizyonunu zorlayan Afro-merkezli şehir hippileriydi. Yaş. İlk albümleri soft rock örnekleri, komik skeçler ve saykodelik tekerlemelerin keyifli bir karışımıydı. Olumlu tavrı, üretildiği sevilen asit evi dönemiyle mükemmel bir şekilde uyumluydu.

Anahtar parça: Ben ve Ben

Yıl: 2003

Get Rich Or Die Tryin' 2003'ün başlarında büyük bir zafer patlamasıyla geldi. Neyse ki, o hype'ın ortasında tüm sözleri destekleyecek klasik bir albüm vardı. Da Club'da, bugün hala bulaşıcı olan dünya çapında bir smash oldu, ancak bu, hip hop marşlarından oluşan bir süvari arasında (tam anlamıyla) sadece bir yüksekti. What Up Gangsta sahneyi belirliyor – Fiddy'yi Biggie/Nas/Jigga'nın soyuna sokarken, Many Men (Ölüm Dile) ve High All The Time, gergin temponun asla bozulmamasını sağlıyor.

Anahtar parça: Da Club'da

Wu-tang mezunları Raekwon ve Ghostface Killah'ı Mafiosa bölgesine götüren bir konsept albüm. Only Built For Cuban Linx, Wu-tang'ın en iyi eserlerinin yer aldığı çarpıcı, sinematik bir albüm. Kesinlikle Raekwon'un çıkışı olmasına rağmen, Ghostface bu konuda her yerde ve bunun için daha da iyi – iş başındaki lirik kılıç oyununu duymak için Kriminoloji'yi dinleyin.

Yıl: 1989

Licensed To Ill, dünyayı Beastie Boys ile tanıştırmış olabilir, ancak serbest bırakılmasının ardından üçlü, rutin olarak brattish frat rapçileri olarak görevden alındı. Yaklaşık üç yıl önce piyasaya sürülen Paul's Boutique, aksini göstererek Mike D, Ad-Rock ve MCA'nın gerçekten faturaları ödeyebilecek becerilere sahip olduğunu gösterdi. Serbest bırakıldıktan sonra suç olarak göz ardı edildi – muhtemelen Ill Part 2'ye Lisanslı olmadığı için – şimdi ne olduğu kabul ediliyor: çok katmanlı bir hip hop başyapıtı.

Anahtar parça: Kıçını Salla

Yıl: 1984

Evet, The Sugarhill Gang ve Grandmaster Flash and the Furious Five hip hop'u ana akım haline getirmişti, ancak Jam Master Jay, DMC ve Rev Run, gerçek klasik albümlerin piyasaya sürülmesiyle onu doğru bir şekilde meşrulaştıran ilk gruptu. Kendi adını taşıyan uzun oyuncuları, It's Like That, Sucker MC'ler, Rock Box ve Hard Times'da örneklendiği gibi, minimal elektro, çıtırdayan ritimler ve büyüleyici kafiyelerden oluşan çatışmacı bir düelloydu.

Anahtar parça: Zor Zamanlar

Yıl: 2003

OutKast'ın Speakerboxx/The Love Below, hip hop'un zengin tarihindeki en cüretkar anlardan biridir. Çifte bir albüm – özünde Andre 3000 ve Big Boi'nin iki solo albümü – G-funk'tan pop'a, Southern soul'dan blues'a, elektronika'dan rock'a kadar her şeyi içeriyor. Bu anlamda, hip hop sanat formunun başladığı her şey – müziğin sunduğu en iyi şeyleri özümseyen kültürel bir sünger. Bir Hey Ya! Her müzisyenin uğrunda öleceği türden dünya çapında bir hitleri vardı.

Anahtar parça: Hey Ya!

Yıl: 1991

De La Soul ve Beastie Boys ile birlikte Cypress Hill, ağırlıklı olarak beyaz bir rock kalabalığına geçen ilk hip hop gruplarından biriydi. Müziklerinin, ot içmenin daha gevşek alışkanlığını yansıtmak (ve hatta geliştirmek) için tasarlandığı göz önüne alındığında, bu belki de şaşırtıcı değildi. Ancak Cypress Hill'in ilk albümü tuhaf bir yenilik değil – müzik sanki orada değilmiş gibi geri çekilirken, B Real'in yaratıcı tekerlemeleri bir anda belirsiz ve alaycıydı. 1993'teki Kara Pazar'da daha fazla satacak bir kombinasyondu, ancak bu, Cypress Hill'in çok ırklı yaratıcılığının zirvesiydi.

Anahtar parça: Bir Adamı Nasıl Öldürebilirim

Ghostface Killah'ın 36 Chambers, Only Built For Cuban Lynx ve ilk çıkışı Iron Man'deki muhteşem dizeleri sayesinde dünyanın en iyi söz yazarı ve rapçilerinden biri olduğunu tüm dünyaya kanıtladıktan sonra, Ghostface Killah'ın ikinci sınıf çalışması tam bir mucize. Ghostface, şarkılarına cesaret ve samimiyeti, aptallığı ve saçmalığı kolaylıkla dokuyor – bugün hala yankılanan altın yaldızlı hip-hop albümünü sunuyor. Sadece bunu duymak için Malcolm'a listelendim.

Yıl: 2005

Doksanlar ve 1990'lar boyunca Common, düşünceli ve vicdanlı rapçininki gibi benzersiz ve kendine özgü bir iz bıraktı. Altıncı albümü Be'de ticari paydirt kazandı. Common, Kanye West ve yeraltı ikonu J Dilla'nın yapım çalışmalarını kullanarak, Be üzerinde tamamen birleşik bir çalışma yarattı. Bu, kendi üzerine yansıyan hip hop sesiydi – Common'ın sesinin cazımsı omurgası ve duygulu tenoru bu yüzdendi. Sonuç muhteşemdi.

Anahtar parça: GO!

Yıl: 1995

Neyse ki, doksanların ortalarında hip hop'taki tüm palavralar değildi. Los Angeles dört parçalı The Pharcyde, büyüleyici ilk çıkışları Bizarre Ride II The Pharcyde'ı saygısız sonik macerada başka bir dersle izledi. Runnin'in cazsı, uyutucu titreşimleri, akraba ruhları A Tribe Called Quest'i hatırlatırken, yaratıcı Drop (Spike Jonze'den aynı derecede orijinal bir video ile) çelik gibi deneysel bir üstünlük sergiledi. Bu yayından sonra Fatlip'in ayrılmasıyla grup dağılacaktı, ancak bu bir ayrılık hediyesiydi.

Anahtar parça: Runnin'

Kafiye tarzı söz konusu olduğunda Jeru The Damaja'yı yenebilecek çok az kişi var. Net, özlü, sözleri bir ritme göre bükülmüş ve mükemmel bir şekilde telaffuz edilmiş, bazen dinlediğinizden emin olmak için cümlenin ortasında duraklıyor. Bunun nedeni, söyleyeceklerini gerçekten anlamanızı istemesidir. Hala yankı uyandıran bir şarkı sözü varsa, o da D. Original'den: “Kirli, içinde bulunduğum deri yüzünden, melanine sahip olduğum gerçeği, otomatik olarak beni suçlu yapıyor”. Ve albüm bunlarla dolu; bilim ve felsefe ile karıştırılmış sosyal yorumlar, ırk ve hatta hip hop'ta nadir görülen kadın düşmanlığı ile mücadele. Sonra, yine, Jeru da nadir görülen bir şeydir.

Yıl: 2002

Pek çok müzisyen, belirleyici eserlerini yedi albüm içinde yayınlamaz. Genç bravado'nun genellikle her seferinde olgunluğa baskın çıktığı çılgın hip hop dünyasında daha da az. Ama sonra Scarface farklıdır. Zeki bir iş adamı ve aynı zamanda bir kayıt sanatçısı, dinleyicilerinin içini dışını biliyor ve onlara istediklerini verebiliyor. Ve The Fix bunun en iyi örneğidir. Hip hop dolandırıcılarının rags'n'riches yaşam tarzına korkunç bir yolculuk, baştan sona yüksek oktanlı bir yolculuk.

Anahtar parça: Soğukkanlılıkta

Yıl: 1998

Doksanların ortasındaki gangsta rap'in en parlak döneminden sıkılanlar, bu on yılın sonraki bölümünde ortaya çıkmaya başlayan sırt çantası yeraltı seslerinde çok fazla yardım buldular. Company Flow, New York'un vahşi deneysel sınırını temsil ederken, Amerika'nın diğer tarafında, pikapçılığa vurgu yapan Jurassic 5, De La Soul'un beğenilerini hatırlamakla ilgiliydi. Jayou, Concrete Schoolyard ve Lesson 6: The Lecture'da altı parça, hip hop'un yüzünde memnuniyetle bir gülümseme oluşturdu.

Anahtar parça: Beton Okul Bahçesi

Yıl: 2000

Serbest bırakıldıktan sonra, Let's Get Free, haklı ve politik hip hop için açık bir çağrı olarak haklı olarak alkışlandı – stic.man ikilisi boşuna değildi ve M-1, Public Enemy'den bu yana en devrimci rap grubu olarak övüldü. Let's Get Free, gösterişli ve pişmanlık duymayan bir silah çağrısı olsa da, bazen inceliğin demir yumruk kadar güçlü olduğunu gösteren daha hafif dokunuşlar da var.

Anahtar parça: Hip hop

Yıl: 2006

Hip hop, tuhaf kendini beğenmiş karakterden ya da yediden eksik değildir ve Lupe Fiasco'da en yüzsüz müzik türleri, Food & Liquor'un piyasaya sürülmesiyle kendine güvenen bir genç adam daha kazandı. Fiasco'nun ilk albümü, 24 yılını aşan bilge bir adamın aklını sergiledi. Kanye West'in The College Dropout'unu andıran bu kibar seks ve hırslı yıldızlık hikayelerinde bir pop parıltısı vardı. Fiasco'nun bundan sonra eksik olmayacağı iki şey var.