Oyun geçmişinizi düşünün ve aklınıza gelenin çocukluğunuzun konsolları ve oyunları olduğunu varsayabilirsiniz. Ancak bir oturma odasının etrafına dağılmış birkaç kontrolör görüntüsü olduğuna bahse gireriz. Ya da CRT TV'nin etrafında arkadaşlarınız veya kardeşlerinizle bir gamepad kablosuyla bağlanmış halde toplanmak.

Oyun çubukları, pedler ve tekerlekler, oyunların oynanış şekli üzerinde büyük bir etkiye sahipti. Ve bugün, 2021'den ilk ev konsollarının geldiği 70'lerin başlarına kadar tüm önemli tasarımlara bakarak zamanda bir yolculuğa çıkacağız.

Kendinizi bazı nostalji hislerine hazırlayın. İster bir Gamecube ile büyümüş olun, ister bir dergide Pong reklamının üzerine yapıştırdığınızı hatırlıyor olun, bu muhtemelen birkaç altın anıyı canlandıracaktır.

Sony PlayStation 5 DualSense (2020)

PlayStation 5 burada ve güçlü konsol dışındaki en büyük gelişmelerden biri DualSense denetleyicisidir. Bu konuda Call of Duty oynamışsa, denetleyicinin ne kadar yaratıcı olduğunu, gürlediğini ve gerçekten işe yarayan uyarlanabilir tetikleyicilere sahip olduğunu bilirsiniz. Kullandığımız en iyi denetleyicilerden biridir ve şimdiye kadar yapılmış en iyi – en gelişmiş değilse de – denetleyicilerden biri olarak kesinlikle geçecektir.

Nintendo Switch Joy Eksileri (2017)

Switch Joy Eksileri pek görünmüyor. Gökkuşağının değerinde renkte gelirler ve şaşırtıcı derecede pahalıdırlar, ancak DualShock 4 kadar gelişmiş görünmezler. Etkileri, oyun kumandasını nasıl kullandığımızla ilgilidir, içeride ne olup bittiğiyle ilgili değil.

Elde kullanım için Switch'inizin yan tarafına tutunurlar, standart bir oyun pedi haline gelmek için Joy Con Comfort Grip'e yerleştirilirler ve hareket kontrol cihazı olarak tek başlarına kullanılabilirler. Önceki Nintendo konsollarından gelen en büyük fikirlerden biri. Switch'in kendi kickstand'ı burada özel bir sözü hak ediyor. Ana birimi destekleyin ve tek bir Joy Cons setini Mario Kart gibi oyunlar için bir çift kontrol olarak kullanabilirsiniz. Bu, artık trenlerde, uçaklarda ve otomobillerde kullanılabilen retro “kanepe” çok oyunculu deneyimdir. Sürücü sen olmadığın sürece.

Xbox One Elite Oyun Kumandası (2015)

Xbox One'ın gelişinden iki yıl sonra Microsoft, oyun konusunda “ciddi” olmaya karar verdi. Bu da buna çevrildi – “Elite” denetleyici, anlık tepkilerle çalışan oyunculara yönelik özelleştirilebilir bir el cihazı. Prensip basittir: Call of Duty veya halo 5 gibi süper hızlı çok oyunculu bir nişancı oyununun etrafında koşuyorsanız, baş parmağınızı kumanda kollarından asla ve asla çıkarmak istemezsiniz – yeniden yüklemek, zıplamak veya başlatmak yakın muharebe saldırısı. Bu değerli anlar, sizi iz bırakan bir cinayete açık bırakabilir.

Bunun yerine, oyunlarınız için özel düğme düzenlerinin yanı sıra değiştirilebilir bir D-pad oluşturmanıza olanak tanıyan ekstra düğmeler, denetleyicinin arkasında bulunan ayrılanlarla eşleştirilir. Bunlardan biri elinizde varken, üzücü bir öldürme-ölüm oranı için yeni bir bahane bulmanız gerekecek.

Sony PlayStation DualShock 4 (2013)

PlayStation 4 kontrol cihazı, hafif PS3 tasarımından daha sağlamdır, daha pürüzsüz ve daha rahat bir yüzey için parlatılmıştır. En önemli eklenti, ‘kapasitif' bir dokunmatik yüzeydir: Bu dokunmaya duyarlı tıklama, işaretle ve tıkla başlıkları için harika şeyler yapmış olabilir, ancak pedin en az kullanılan parçası olduğu ortaya çıktı. Ve son on yılın kontrolörlerinin vazgeçilmezi olan ‘Seç' ve ‘Başlat' günleri geride kaldı. Şimdi her şey ‘Paylaş' ve ‘Seçenekler' ile ilgili.

Microsoft Xbox One (2013)

Microsoft, 360 denetleyicinin en iyi nasıl değiştirileceğini düşünmek için çok zaman harcadı. Grup testlerinden geçen fikirler arasında “koku yayıcılar” eklemek, oyun deneyimini “geliştirmek” için yanan kauçuk veya barut kokusunu vermek vardı. Neyse ki, bunu başaran kontrolör 360 tasarımla hemen hemen aynı, ancak ince ayarlarla. Pil takımının yumruğu gitmiş durumda; sarsma özellikleri artırıldı, şimdi sarsma tetikleyicileri de dahil; ve genellikle daha serttir, iddia edildiği gibi “oyuncu öfkesi” ni atlatabilir. bizimkiler hala güçleniyor.

Nintendo Wii U Oyun Kumandası (2012)

Kontrolcüsü tarafından tanımlanan başka bir Nintendo konsolu olan Wii U, büyük kardeşini devirmek için mücadele etti ve sonuçta bir başarısızlık olarak kabul edildi. Dikkat çekici derecede benzersiz kontrolör tasarımı, çok platformlu oyun tasarımcılarının özellikle az satılan Wii U için özel oyun öğeleri oluşturmaya istekli olmasıyla konsolun lehine işe yaramadı. Bununla birlikte, birçok kişinin neslin favori konsolu olan Switch'in yolunu açtı.

PlayStation Move (2012)

PS Move hareket kontrol cihazı, yedi yılın en büyük bölümünde bir başarısızlık gibi görünüyordu. Oyun desteği nispeten zayıftı ve 2012'de Sony, bu Wiimote-a-benzerinin beklentileri karşılamadığını itiraf etti. Ancak daha sonra PSVR 2016'da geldi ve Move, sanal gerçeklik başlığının en iddialı oyunları için en iyi denetleyici oldu.

Microsoft Kinect (2010)

“En hızlı satan tüketici elektroniği cihazı” rekorunu elinde tutan Kinect, Microsoft'un Xbox 360 için ortaya çıkardığı ömür uzatan eklemelerden sadece biriydi. Hareket denetleyicisi, dünya genelinde yatak odası bilgisayar korsanları tarafından hala gerçekleştirilmektedir. Artık ameliyathanelerde ve bomba imha robotlarında kullanılan Kinect, şimdiye kadar yapılmış en önemli denetleyicilerden biridir. Ancak, bu gerçek bir başarı mıydı? Tam olarak değil. Ancak keşfettiği kavramlar, VR için çok önemli hale geldi.

Microsoft Xbox 360 S (2005)

Bizim ilgilendiğimiz kadarıyla, Microsoft'un Xbox 360 denetleyicisi Sony'nin DualShock'unun DNA'sını mükemmelleştirmeyi başardı. Ergonomik bir ana sınıf ve yıllarca dayanacak kadar dayanıklı (TV'ye atmadıkça), Microsoft'un Xbox One tasarımıyla mücevherlerini mahvedebileceğinden endişeliydik …

Nintendo Wiimote ve nunchuck (2006)

Bu nadir canavarı, ‘sıradan oyuncuyu' yakalamak isteyen Nintendo, konsol kural kitabını pencereden attı. Bunu yaparken, tüm zamanların en çok satan tuğlalarından birini yarattılar. Wii, başarısının çoğunu, oyuncuların Wiimote ve nunchuck sayesinde oyunlarıyla etkileşime girebildikleri benzersiz biçime borçludur. Tüm temel denetleyici gereksinimleri orada: kumanda kolu, tetikleyici, düğmeler – yalnızca ek bir hareket kontrolü ile.

Nintendo Wavebird (2002)

Nintendo Gamecube için Wavebird, tasarım değilse de bir teknoloji klasiğidir. Bu dudak oldukça şişman değil mi? Bununla birlikte, takip edilecek konsol neslinin varsayılan seçimi olan kablosuz denetleyiciler için standardı belirledi. Radyo frekansı kablosuz pedleri ve çubukları Atari 2600 günlerinden beri piyasadaydı, ancak Wavebird performansı modern standartlara getirdi. İlk sürümler 900Hz frekans bandını kullanıyordu, ancak daha sonraki pedler, günümüzün Bluetooth pedleri tarafından kullanılan aynı bant olan 2.4GHz alıcıya geçti.

Microsoft'un ‘Şişman' Xbox'ı (2001)

Microsoft'un Xbox için orijinal denetleyicisi bir dizi kaşını kaldırdı: eminim rahattı ve tetikleyiciler son derece iyi yerleştirilmişti, ancak çok büyüktü. Dünyanın geri kalanı, Microsoft'un Japonya'da yayınladığı Controller S tasarımını gördükten sonra, orijinalin çok büyük olduğu konusunda popüler bir fikir büyüdü. Denetleyici S, 2002'de standart denetleyici oldu.

Nintendo GameCube (2001)

Nintendo GameCube denetleyicisinin önemi, Sony'nin Dualshock'undaki ince varyasyonuydu. Nintendo, geleneksel ‘gidon' tasarımının üç uçlu N64 denetleyicisine göre daha iyi bir oyun deneyimi sunduğunu kabul ederken, tasarımcılar sol kumanda çubuğunun doğrudan başparmağın altına daha iyi yerleştirildiğini ve ana düğmelerle aynı hizada olduğunu hissettiler. Gri renkte gelmeyen bir kontrol cihazına sahip olmak da güzeldi.

Sega Dreamcast (1998)

Altıncı nesil konsolları rahatsız eden kötü bir Japon lansmanı, Dreamcast'in ömrünü kısalttı. Gelecek vaat eden konsol, görsel bellek sistemi dahil olmak üzere çeşitli farklı aksesuarlar için iki yuva konektörüne sahip cesur bir denetleyici tasarımına sahipti. Ayrıca, omuz düğmelerinin aksine çift tetiği kontrolör tasarımına dahil etti. Sega'nın tarih turumuzdaki son görünümü, Dreamcast için her zaman yumuşak bir noktamız olacak.

Sony PlayStation DualShock (1997)

Tüm zamanların en büyük denetleyicisi mi? DualShock, Sony'nin tasarımını mükemmelleştirmeye çalışan neredeyse tüm (Wii hariç) denetleyicilerle birlikte 1997'de denetleyici tasarımının temel ölçütünü belirledi. Gümbürdedi, eli kucakladı, her düğme başparmağınızın rahatça erişebileceği bir yere oturdu. Gri plastik kasada mükemmellik.

Microsoft Sidewinder Force Geri Bildirim Tekerleği (1997)

Oyun denetleyicilerinde pedlerden ve oyun çubuklarından daha fazlası var. Microsoft, 1997'de Sidewinder Wheel ile yarış tekerleklerinin ne olabileceğini değiştirdi. Bu, ilk kuvvet geri bildirim çarkıydı. Direnç türlerini simüle etmek ve gerçek bir araba sürerken hissedeceğiniz çekişi simüle etmek için dümen tabanındaki motorları kullanır. Ve bugünlerde Fanatec Podium Racing Wheel F1 gibi bir yarış direksiyonu kurulumuna yüzlerce hatta binlerce harcayabilirsiniz. Saçmalamak.

Elma Bandai Pippin (1995)

Apple'ın konsolu, kısmen Pippin'in şaşırtıcı 599 $ (380 £) lansman fiyatı nedeniyle kısa ömürlü oldu. Sistemin denetleyicisi, garip bir şekilde güzel bir tasarımdı, kendisinden önce gelen birkaç D-pad ve düğme tasarımının DNA'sını, merkezi bir kaydırma topunun yeni baskısıyla açıkça ortaya koyuyordu. Bumerang şekli yakalanamadı ve PlayStation 3'ün kumandası için erken bir tasarım fikri olarak kısa bir görünüm kazandı. Pippin ile öldüğü için mutluyuz.

Nintendo 64 (1996)

Nintendo, SNES'in halefini açıkladığında, hiç kimse bunun oldukça benzer bir denetleyiciyle gelmesini beklemiyordu. Üç çatallı, bir tetik ve çift omuz düğmeli, bir D-pad ve bir joystick ile donatılmış, sanki şimdiye kadar tasarlanmış her ayrı kontrol elemanı tek bir gövdede birleşmiş gibiydi. Ama bir şekilde Nintendo onu çalıştırmayı başardı. Kartuş yükleyici ek bir dahiydi.

Sony PlayStation (1994)

Bizi üçgen, kare, daire, çapraz, Sony'nin orijinal PlayStation denetleyicisiyle tanıştıran simge, ustaca bir tasarımdı. Sega Saturn ile aynı yıl piyasaya sürülen bu, Sega'nın altı düğmeli kontrolörünü olduğu gibi yorgun yaşlı dinozor gibi gösterdi.

Neo Geo CD (1994)

Pahalı bir konsol, sadece artık tanıdık bir joystick'e sahip olduğu için, ilginç bir kontrolör ortaya çıkardı. Bu küçük parmak girintisi, birkaç saatlik oyun oynadıktan sonra tüm farkı yaratır.

Atari Jaguar (1993)

Beşinci nesil konsollarda, endüstrinin bazı eski devleri kendilerini sınırlarının ötesine itti. PlayStation, Jaguar'dan sadece bir yıl sonra geldi ve bu çok düğmeli canavarı kılıca koydu. Telefonumuzun daha az düğmesi vardı.

Sega Aktivatör (1993)

Wii veya Kinect'in interaktif günlerinden çok önce Sega, kendi koltuktan kalkma kontrol cihazını piyasaya sürdü. Oldukça başarısız olan Aktivatör, dövüş oyunlarında kullanılmak üzere tasarlandı. TV'nizin önünde (ve güvenli bir mesafede) yere yerleştirilen oyuncular, karakterlerini yumruk ve tekme ile kontrol edeceklerdi. Hatalı ve maliyetli, başarısız oldu.

Süper Nintendo Eğlence Sistemi (1990)

NES denetleyicisinin yuvarlatılmış bir evrimi olan SNES, sağ baş parmağınızın altında dört düğme ve parmaklarınız için omuz düğmelerinin olduğu artık kabul edilen formatı oluşturdu. Ekonomik bir alan kullanımı ve güzel bir tasarım. SNES'lerimizi 1997'de bir araba bagajında ​​sattık ve o zamandan beri pişmanlık duyuyoruz.

Commodore 64 Oyun Sistemi (1990)

Commodore 64 Games System, ev bilgisayarı kardeşi ile aynı başarıyı asla paylaşmadı, ancak önemli ölçüde parlak bir denetleyiciyle geldi. Masadan heyecanla uçmadığınızdan emin olmak için lastik kaplı vantuzlarla, Commodore 64'ün kumanda kolunun taçlandıran ihtişamı lezzetli ve büyük bir tetikleyiciydi – yanılmıyorsak ev konsolları için bir ilk.

Sega Genesis / Mega Sürücü (1988)

Dördüncü nesil konsollar 80'lerin sonlarında ortaya çıktığında, konsol savaşı daha az sayıda kontrolcü tasarımıyla daha az sayıda oyuncu tarafından yürütülüyordu. Sega Genesis / Mega Drive denetleyicisi, bazı gerçek ergonomik tasarım sergiledi, onu acımasız kılmak yerine eli kucakladı. Düğmeye aç Street Fighter II için 1993 yılında Sega tarafından altı düğmeli bir sürüm piyasaya sürüldü.

Sega Master Sistemi (1985)

Sega'nın cesur Master Sistemi, dokuz ay geç piyasaya çıkan NES'in Kuzey Amerika ve Japonya'daki hakimiyetini devirmeye çalıştı. Bununla birlikte, üstün grafikleri ve dikkat çekici ölçüde benzer kontrolör tasarımı, Nintendo'nun ikonik şampiyonunu alt edemedi. Kontrolörler, yönlü nubbinli veya nubbinsiz geldi.

Nintendo Eğlence Sistemi (1983)

1980'lerde oyun oynamak için işler gerçekten kızışmaya başladı. ABD 1983'te ‘video oyunu çöküşü' yaşarken, Japonya tüm zamanların en ikonik konsollarından birinin piyasaya sürüldüğünü gördü. NES denetleyicisinin tasarımı büyük ölçüde Nintendo'nun avuç içi Game & Watch serisinden ödünç alındı. Dört yön, iki düğme, bir parlaklık dilimiydi.

Casio PV1000 (1983)

Dijital saatler yapan aynı adamlar tarafından üretilen PV1000, Japonya'dan asla çıkmadı. Konsolları sekiz renk kullanan sadece 15 oyunla, kötü niyetli konsolun en havalı yönü, bir jet avcı uçağı stiline monte edilmiş düğmelerle joystick denetleyicisiydi. O büyük kırmızı bomba damlalığına basmak istemiyorsan, içeride ölmüş olmalısın.

Atari 5200 SuperSystem (1982)

Bir dizi ‘sayı ve kadranlı ped' tasarımları gelip giderken, Atari 5200'e kadar belirgin şekilde farklı bir denetleyici ortaya çıktı. Bir tuş takımını bir joystick ile birleştiren 5200'ün 360 derecelik ortalanmayan joystick, oyunculara önceki sekiz yönlü tasarımdan daha fazla kontrol sağladı. Ayrıca bir Thunderbird'ün kokpitine ait gibi görünüyor.

Atari 2600 (1977)

İlk tanınabilir konsol kumanda kolu, Atari'nin son derece başarılı 2600'üyle geldi. Konsol, iki kumanda kolu ve kürek veya sürüş oyunları için bir çift arama kumandası dahil olmak üzere bir dizi kumanda seçeneği ile birlikte geldi. Normu iki denetleyiciye sahip bir konsol satarken 2600 günlerini özlüyoruz.

RCA Stüdyo II (1977)

Diğer ikinci nesil konsollar, kontrolör tasarımlarıyla yeni ve cesur şeyler denerken, RCA Studio II geriye doğru bir adım atmış gibi görünüyordu. Konsol, beş yerleşik oyunun her biri için farklı kontrol işlevleri kazanan iki sayı pedini barındırıyordu – bunlardan bazıları sayı düzenini yön pedi olarak kullanıyordu. İki yıl sonra kesildi. Yeni PS4 neden benzer bir 70'lerin banyo plastik tonunda mevcut değil.

Coleco Telstar Arcade (1977)

Konsolun kasasında bulunan bir denetleyicinin en abartılı örneği, Telstar konsolunun ‘Acrade' versiyonu üç farklı oyun işlevi sunuyor: sürüş simülatörleri için bir direksiyon simidi, standart Pong tenis varyasyonları için iki kadran ve hızlı çekme ışığı tabanca. Ne yazık ki, üç kontrol setini de içeren hiçbir oyun yoktu (çocukların “Drive-by tenis çarpması” unvanını özlediklerini duyduk).

Fairchild Kanalı F (1976)

“İkinci nesil” konsolların ilki nihayet kontrol cihazlarını yerleşik kadranlardan ve düğmelerden geçirdi. Görünüşte tıbbi olmasına rağmen, Fairchild Channel F'nin siyah kontrolörleri, önceki neslin sunduklarından dikkate değer ölçüde daha sofistike idi: başparmakla çalıştırılan “başlık”, ateş etmek için itilebilen veya dışarı çekilebilen sekiz yönlü bir kumanda koluydu. .. ateşten başka bir şey yapın. Kapak ayrıca döndürülebilir ve önceki nesil kontrolörlerle aynı işlevselliği sunar.

Atari Ev Pong konsolu (1975)

Her şeyi başlatan oyunun eve dönüş versiyonu olan Atari Home Pong konsolu, 1975'te Sears tarafından piyasaya sürüldüğünde bir tüketici ürünündeki en güçlü bilgisayar çiplerinden birini içeriyordu. tek bir kadranı döndürerek Pong raketlerini yukarı ve aşağı kaydırmak için.

Magnavox Odyssey Atış Galerisi (1972)

Bu dikkat çekici tüfek, aslında bir ev konsolu için mevcut olan ilk ‘hafif silah' denetleyicisiydi. Shooting Gallery'nin Magnavox Odyssey'de uyumlu dört başlığı vardı. Çılgınca yanlış, oyuncu herhangi bir ışık kaynağına ateş ederse, silah bir vuruş yapardı – bu, bir vuruş kaydetmek için şeyi bir ampule doğrultabileceğiniz anlamına gelir. Ama puanlama sistemi olmadığı için, sadece kendini kandırıyordun.

Magnavox Odyssey 100 (1972)

Ev için ilk ticari dijital video oyun konsolu olan Magnavox Odyssey 100, bazı eski el oyması taş aletlerden daha az karmaşık bir analog denetleyiciyle birlikte gönderildi. Yatay hareketi kontrol etmek için bir kadran ve dikey için bir kadran ile oyuncular, parmakları sıkışana kadar sonsuz saatlerce eğlenmek için ‘Pong' küreklerinde gezinebilirler.