1980’lerin en iyi filmleri

Yıl: 1981

George Lucas, Star Wars dünyasını izleyicilere tanıttıktan sonra, yakın arkadaşı Steven Spielberg’e küçük bir hediye vermeye karar verdi. Indiana Jones karakteri (orijinal olarak Smith), 30’ların macera dizilerini yeniden canlandırma girişimi olarak hayata geçti.

İlk gezisinde, bunu ve daha fazlasını yaparak 18 milyon dolarlık bir bütçe riskini büyük, franchise başlangıçlı, Oscar ödüllü bir gişe rekorları kıran bir film haline getirdi. Şimdi tekrar izliyorum, hala tüyleri diken diken edecek kadar mükemmel bir şey.

Yıl: 1985

80’lerin gişe rekorları kıran filmlerinde sevdiğimiz her şeyi özetleyen Robert Zemeckis’in kusursuz franchise başlatıcısı, tüm doğru bileşenlerin bir listesini oluşturdu.

Hoş genç başrol mü? Kontrol. Eksantrik akıl hocası mı? Kontrol. İkonik film müziği mi? Kontrol. Çığır açan özel efektler? Kontrol. Kahretsin, her şeye sahipti ve hatta şimdiye kadarki en büyük tema parkı gezilerinden birini ortaya çıkardı.

Yıl: 1980

Star Wars, benzersiz tarzı ve güvencesi ile heyecan verici yeni bir dünya sunarken, ilk devam filmi sevdiğimiz her şeyi aldı ve bir şekilde onları geliştirmeyi başardı.

Şu anda yaygın olarak şimdiye kadar yapılmış birkaç üst düzey devam filminden biri olarak görülse de, The Empire Strikes Back o sırada eleştirmenlerden şaşırtıcı derecede ılık bir yanıt aldı. O zamandan beri Star Wars’tan daha karanlık, daha karmaşık bir teklif olarak yeniden keşfedildi.

Yıl: 1984

İzleyiciler, Conan The Barbarian’da Avusturyalı vücut geliştirmeci Arnold Schwarzenegger’i çoktan görmüş olsalar da, James Cameron’ın kariyerini gerçekten başlatan düşük bütçeli bilim kurgu gerilimiydi.

Aynı zamanda Cameron için ilk büyük filmdi ve siborgların yenilikçi kullanımının o andan itibaren tür üzerinde büyük bir etkisi oldu. Ayrıca, insanın tanık olduğu en iyi devam filmlerinden birine yol açtı. Geri tokat atıyor.

Yıl: 1988

80’lerin tartışmasız aksiyon filmi, Bruce Willis’in kötü adamlarla dövüştüğünü ve yakında ticari marka olacak pis yeleğiyle tek gömlekleri ağzından çıkardığını gördü. İşleri basit tutarsak, bir tarafta başıboş bir polis, diğer tarafta bir grup terörist vardı.

Acımasız verimlilik ve saf eğlence için, formül çeşitli aksiyon filmi klonları tarafından sonsuz bir şekilde kopyalanırken, yenmek hala zor.

Yıl: 1986

Ridley Scott’ın kusursuz bilim kurgu klasiğinin bir devamı olarak James Cameron en akıllıca şeyi yaptı. Tamamen farklı bir şeye gitti. Alien yavaş inşa edilmiş bir gerilimle ilgiliyken, Aliens kalp atan terörle ilgiliydi. Sigourney Weaver, Alien evreni sayısız yeniden ziyaret için kendini açarken, sinemanın en kötü kahramanı olarak yerini sağlamlaştırdı.

Yıl: 1984

80’ler çok sayıda serinin başlangıcını gördü ve Ivan Reitman’ın mükemmel komedi ve korku kombinasyonu en iyiler arasındaydı. Aslında, bize dönemin en alıntılanan ve evet sonunda oldukça sinir bozucu sloganlardan birini verirken, on yılın ticari olarak en başarılı komedisi oldu. Kimi arayacaksın?

Yıl: 1986

Yine 80’lerde bir klasik haline gelen bir başka lise filmi olan bu komedi, aksiyonun çoğunu lise dışında konumlandırarak türü altüst etti. Matthew Broderick’in rahat yaramaz adamı, sınıfa hiç gelmemiş olsa bile kıskanılacak bir sınıf arkadaşıydı.

Film, Ferris’in işyerindeki geleceği için bir şekilde endişelenmiş olsak bile, hasta olmanın pervasızca eğlencesini gözler önüne serdi …

Yıl: 1982

Başka bir on yıl boyunca devam eden Steven Spielberg’in ikonik bilimkurgu macerası, tüm dünya dışı varlıkların kana susamış olacağını düşündüren uzaylı sonrası korkulara karşı mükemmel bir antitodaydı.

O zamanlar, şimdiye kadar piyasaya sürülen en yüksek hasılat yapan film olmak için Star Wars’u geçti. ET II: Nocturnal Fears adlı bir devam filmi başlangıçta boru hattındaydı ancak Spielberg, orijinalin kolektif hafızamızı etkileyeceğine inanarak onu korudu. İyi hareket.

Yıl: 1980

Stephen King’in orijinal romanından oldukça farklı olsa da, Stanley Kubrick’in perili bir otelle ilgili tüyler ürpertici hikayesi, genellikle şimdiye kadar yapılmış en korkunç film olarak anılır.

Jack Nicholson’ın kusursuz performansı ve Kubrick’in ustaca yönetmenliği, bugün hala tartışma yaratan bir şey yaratmak için bir araya gelmesinin nedenini anlamak kolay. O sırada iki Razzie ödülüne aday gösterildiğini düşünmek garip.

Yıl: 1982

Listede yer alan ve piyasaya sürüldüğünde hak ettiği tepkiyi almayan birçok girişten biri, izleyicilerin Ridley Scott’ın kasvetli bilim kurgu şaheserini nihayet takdir etmesi uzun yıllar aldı.

Yıllar sonra, çeşitli kesikler ve restorasyonlar onu hak edilmiş bir kült isabeti haline getirdi. Tür için büyük bir on yıldı, ancak Scott’ın distopik gerilim filmi tartışmasız en karanlık ve en cüretkar olanıydı.

Yıl: 1985

Gençlik filmi türü hakkında bildiğiniz hemen hemen her şey, bu çığır açan John Hughes klasiğinde bir faul hamlesinde yaratıldı. Sporcu, inek, prenses, gotik ve serserinin hepsi insanlaştırılmıştı ve Hughes, gençlerin zihnine girme konusunda esrarengiz bir hünerle övünüyordu.

Doğrudan saygı olarak yaratılan Fakülte de dahil olmak üzere düzinelerce filmi etkiledi.

Yıl: 1987

Stanley Kubrick’in listedeki ikinci girişi, Vietnam Savaşı’nın karanlık tarafını gösteren başka bir filmdi. Platoon gibi, ilgili askerleri yüceltmedi ve üzücü bir saatti. Ayrıca, bir dehşetten savaşa sorunsuz bir şekilde geçerken bir yönetmen olarak Kubrick’in inanılmaz çok yönlülüğünü gösterdi.

Ayrıca R Lee Ermey’in acımasız Topçu Çavuşunda sinema tarihinin en korkunç kötü adamlarından biri de bize verildi.

Yıl: 1986

Korku üzerine odaklanmayan ilk Stephen King uyarlaması, Rob Reiner’in tatlı, ama şekerin değil, reşit olma filmi, dönemin belirleyici filmlerinden biri oldu. Bir ceset arayan dört çocuğa odaklanarak, çocukların kendi başlarına ne konuştuklarına değindi.

Bilirsin, kirazlı Pez gibi. Aynı zamanda John Cusack, Kiefer Sutherland ve River Phoenix’ten ilk kez sahneye çıktı.

Yıl: 1986


Oliver Stone’un ürkütücü savaş destanı, onu on yılın en önemli yönetmenlerinden biri olarak tanımlamaya yardımcı oldu ve film hak ettiği şekilde En İyi Film ve En İyi Yönetmen dallarında Oscar aldı.

Stone’un Vietnam savaşına dair ilk elden deneyimine gevşek bir şekilde dayanan film, birçok kişinin çatışmayı yücelttiğini düşündüğü John Wayne’in Yeşil Bereliler için kasıtlı bir panzehirdi.

Yıl: 1980

On yılın en komik filmi de ilk filmlerden biriydi. 70’ler, giderek daha fazla abartılan felaket filmleriyle doluydu, alay konusu olmaya hazırdı ve Jerry Zucker, Jim Abrahams ve David Zucker’ın ekibi, bir parazitin gecikmiş olduğuna karar verdi.

Shirley olarak, bitmek tükenmek bilmeyen bir katil replik akışı ile bu güne kadar türün en büyük örneği olarak ortaya çıktı. Aynı zamanda başlıkta bir ünlem işareti çıkarabilen birkaç filmden biri.

Yıl: 1983

Brian De Palma’nın çılgınca stilize edilmiş gangster destanı, Al Pacino’ya kokain kralı Tony Montana olarak en unutulmaz performanslarından birini verdi ve o sırada grafik şiddeti ve uyuşturucu kullanımıyla izleyicileri şok etti.

Aslında, filmin ilk gösterimi sırasında, Dustin Hoffman’ın uykuya daldığı bildirilirken çok sayıda yürüyüş vardı. Film hala bu güne kadar şok etme gücüne sahip. Yine de uyuması oldukça zor …

Popüler Trading Places’in ardından Eddie Murphy ile yeniden bir araya gelen yönetmen John Landis, filmde birden fazla rol oynayan Murphy ve Zamunda’nın prensi Prens Akeem Joffer’ın ana rolü için harika bir platform yaratıyor. Cinsiyetçi ve ırkçı içerikleri sayesinde şakaların bir kısmı artık iyice ıskalasa da, burada hala sevilecek çok şey var.

80’leri mükemmel bir şekilde özetleyen bir 80’ler filmi olsaydı, o zaman Robocop olurdu. Fazlalıklarla – uyuşturucu, şiddet, tüketim, teknoloji – dolu film, ABD’nin tek bir şirket tarafından yönetilen bir diktatörlüğe dönüştüğü bir dünyada neler olabileceğine sinsice bir bakış. Bu küstah, şiddetli ve Amerika’da işlerin ne kadar kötüye gidebileceğine dair büyük bir ironik yorum – kısacası: bugün hala yankılanan bir film.

Yıl: 1982

John Carpenter’ın 50’lerin bilim kurgu korkularının korkunç güncellemesi, ilk sürümünde bir izlenim bırakmayan bir başka 80’li filmdi. ET’nin dostluğundan sonra, The Thing’in şok edici şiddeti, izleyicilerin istediği şey değildi.

O zamandan beri, şimdiye kadar yapılmış en korkunç ve en etkili korku filmlerinden biri olarak kabul edildi. Kasvetli tonu onu benzerlerinden ayırırken özel efektler bu güne kadar dayanıyor.

Yıl: 1980

Martin Scorsese’nin sorunlu bir boksörün kavurucu portresi, 70’lerin en beğenilen oyuncusu olan De Niro için bir on yıl daha şık bir başlangıç ​​yapmasına yardımcı oldu. Jake LaMotta olarak, öfke ve kıskançlıkla dolu kabarcıklı bir dönüş yaptı ve bu ona ikinci Oscar’ını kazandı.

Ne yazık ki film, şimdiye kadarki en büyük Akademi Ödülü olaylarından biri olarak kabul edilen, En İyi Film Oscar’ı için aile draması Ordinary People’a kapıldı.

Yıl: 1982

Gördüğümüz gençlik filmleri için en büyük on yılı başlatan Amy Heckerling ve Cameron Crowe’un komedisi, Crowe’un liselerde olup bitenlere dair gizli bulgularına dayanıyordu.

Ergenlik hayatına iyi gözlemlenen ve komik bir bakış olarak görülmesinin yanı sıra, aynı zamanda Sean Penn, Jennifer Jason Leigh, Forest Whitaker ve Nicolas Cage’in erken görünümlerinde yer aldığı bir yetenek yuvasıydı.

Yıl: 1987

On yılın en korkunç filmlerinden biri bir canavara ya da bir uzaylıya değil, reddedilmiş bir sevgiliye odaklandı. HIV’in yayılma korkusuyla, evli bir erkeğe geri dönen bir ilişkinin hikayesi zamanında ve oldukça ürkütücüydü.

İki saatten kısa bir süre içinde Glenn Close, seyircinin çoğunu evlilik dışı ilişkilere düşmekten kaçınmaya ikna etmeyi başardı. Film ayrıca En İyi Film ve En İyi Kadın Oyuncu da dahil olmak üzere altı Oscar adaylığı kazandı.

Yıl: 1987

80’lerin sonlarına doğru, Oliver Stone’un finansal draması hem çok eğlenceli bir gerilim filmi hem de bir tür tarihi yer imi olarak çalıştı. Yaptığınız şeyden çok ne kazandığınıza odaklanarak dönemin aşırılıklarını ifade etmek, listedeki en “seksenli” filmlerden biri.

Ölümcül Cazibe filmindeki rolüyle aynı yıl, Michael Douglas En İyi Erkek Oyuncu Oscar’ını kazanan Gordon Gekko rolündeki ikonik performansıydı.

Yıl: 1984

Sergio Leone’nin ilk ve son (kısmen) İngilizce filmi, onu gangster türü hakkında bir iki şey bilen Robert De Niro ile eşleştirdi. Yayılan destan, New York’un yeraltı suç dünyasının yaşamlarında neredeyse elli yıla yayıldı ve yayınlanma süresi, Cannes’daki prömiyerinden bu yana tartışmalara neden oldu.

Başlangıçta 4 saat 29 dakika, Amerikan sürümü için ciddi bir şekilde kesildi, Leone’nin hoşuna gitmedi, ancak restore edilmiş bir versiyonu artık mevcut.

Jonathan Demme’nin Kuzuların Sessizliği kadar ikonik olmasa da, Manhunter Hannibal Lector’ın mitolojisine harika bir dalış – bu sefer ürpertici Brian Cox tarafından canlandırılıyor. Miami Vice ile 80’li yılların görünümünü büyük ölçüde yapan Michael Mann’ın yönettiği film, synth ve gerilim dolu bir neo-noir harikası. Diş Perisi rolündeki Tom Noonan, tek başına giriş ücretine değer, ama aynı zamanda Will Graham olarak kır saçlı William Petersen’i de seviyoruz.

Yıl: 1986

David Lynch, Eraserhead, The Elephant Man ve Dune ile sinemanın en sıra dışı yönetmenlerinden biri olarak damgasını vurmuş olsa da, Blue Velvet’e kadar onun gerçekten neler yapabileceğini nihayet görmedik.

On yılın en deneysel ve cesur filmlerinden biri, bize banliyö Amerika’yı daha önce hiç görmediğimiz bir şekilde gösterdi. Lynch’in filmi aynı zamanda gizemli temaları ve çeşitli yorumlarıyla sonsuz tartışma konusu oldu.


The King of Comedy, Martin Scorsese’nin fantastik filmine (fazlasıyla) saygı gösteren The Joker sayesinde kendisini yepyeni bir hayran kitlesiyle buldu. Robert De Niro, ünlü olmayı hayal eden ve annesinin bodrum katında (ve kendi zihninde) kendi talk-show’unu yaratan Rupert Pupkin’i canlandırıyor. Ortaya çıkan şey, insanların ünlü statüsü kazanmak için ne kadar ileri gideceklerini ve zaten kırılgan bir zihne sahip olanları reddetmenin ne yaptığını gösteren bir film.

Spike Lee’nin Brooklyn’deki ırksal gerilim üzerine tartışmalı yaklaşımı, yazar / yönetmen / oyuncuya En İyi Orijinal Senaryo adaylığı verdi. 2018 itibariyle, bu kategoride sadece dört siyah yazarın aday gösterilmesi hiçbir şeye değmez.

Küçük bir bütçeyle, film sürpriz bir hit oldu ve Lee’nin önümüzdeki on yılda bağımsız alanın önde gelen yeteneklerinden biri haline gelmesine yardımcı oldu …