Tüm Zamanların En İyi Hip Hop Albümleri

Yıl : 1994

Wu-Tang Clan ve A Tribe Called Quest gibi gruplara ev sahipliği yapmasına rağmen, New York, 1994’te Kaliforniya’dan çıkan sesler arasında en iyi ikinci göründü. Tüm bunlar Nasir Jones’un ilk albümü olan ikonik Illmatic’in piyasaya sürülmesiyle değişti. DJ Premier ve Large Professor tarafından verilen prodüksiyon görevleri ile Nas’ın tekerlemeleri Big Apple’daki getto yaşamına yansıdı. Ham, güçlü ve unutulmaz olan Illmatic, yeni nesil MC’lerin patlaması için kapıları açtı. Hangisinden bahsetmişken …

Anahtar parça: NY State of Mind

Yıl: 1993

Midnight Marauders ile aynı gün yayınlanan Wu-Tang Clan’ın ilk albümü, Nineties’in tartışmasız en önemli hip hop albümü oldu. Dünyayı sadece renkli karakterler koleksiyonuyla tanıştırmakla kalmadı, aynı zamanda hip hop’un ses dilini yeniden tanımladı. Method Man, Ol Dirty Bastard, GZA, Chef Raekwon, Ghostface Killah ve diğerlerinin tecavüzleri ateşliyken, RZA’nın prodüksiyonu seyrek oldu, ezoterik örnekler ve kung fu filmlerinden diyaloglarla bir araya getirildi.

Anahtar parça: Boyununuzu Koruyun

Yıl: 1994

Bugün The Notorious BIG’in 90’ların ortalarındaki talihsiz Doğu Kıyısı / Batı Kıyısı rap savaşlarındaki rolüyle tanınması utanç verici. Tüm zamanların en iyi rapçilerinden biriydi. New York’un sert Gangsta rap hareketinde hayati bir sürüm olan Biggie’nin hikaye anlatma becerileri Juicy, Gimme The Loot ve Things Done Changed gibi parçalarda ön plana çıkıyor. Akıl, 1997’de anlamsızca kaybolmasaydı Biggie’nin neler başarabileceği konusunda ürkütücüdür.

Anahtar parça: Sulu

Yıl: 1996

Hip hop çift albümleri genellikle giriş ücretine değmez. Tüm Eyez On Me bunu değiştirdi. İçerideki bir büyünün ardından, 2Pac odaklanmış ve başyapıtının önünde öfkeliydi. Bu tutum 27 parça parlak virtüözlüğe kanalize edildi. Daha önce flört ettiği haydut hayatı tüm kalbiyle benimsendi ve sonuç, ana akımda yer almayı başaran G-funk ve Gangsta rap’in destansı bir kaydı. Ve galibiyet.

Anahtar parça: California Love (Remix)

Kendrick Lamar, tüm zamanların en iyi rapçileriyle orada. Şarkı sözlerini söyleyebilme hızı, duyduğunuz netlik gibi benzersizdir. Kafiyeli hip hop’ın son yıllarında eksik olan bir ritim var. Üçüncü albümü burada mükemmelliği mükemmelleştiriyor. King Kunta gibiler, Roots’taki ana karakterin adını taşıyan öfkeli bir funk ustalık sınıfı olan kalabalığı memnun eden kişilerdir. Kızgın ve her hakkı var. O zaman Bedava şiirsel mi var? bu başka hiçbir şeye benzemiyor. Her yerde bir kaos var, güzel anlar ve Thundercat’ın her zaman var olan bası ile noktalanmış. Ama bizim için uygun olan her parçayla ne elde edeceğinizi asla bilemezsiniz.

Yıl: 1992

Dr Dre’nin eski protégé’si Ice Cube tarafından geride bırakılmaması için bir NWA mezununun başka bir dönüm noktası albümü yayınlaması uzun sürmedi. Sadece The Chronic hemen alkışlanmakla kalmadı, aynı zamanda hip hop içinde yeni bir ses getirdi – G-funk. Sentezleyiciler ve her şeyi kapsayan bir bas sayesinde anında tanınır, Dre’nin solo yıldızı oldu ve en son rap koğuşunu dünyaya tanıttı: Snoop Doggy Dogg.

Anahtar parça: Nuthin ‘ama bir’ G ‘Thang

Yıl: 2004

Yeraltı hip hop, milenyumun başında kaba bir sağlık durumundaydı. Cannibal Ox, Quasimoto, Aesop Rock ve ortaklarının beğenileri, ham, alaycı ve fütüristik yaratıcı müzikler üretiyorlardı. MF Doom ve Madlib arasındaki iş birliği kesinlikle aynı yöndeydi. Hipnotik bir hipnoz yaklaşımı, ikilinin kendine özgü yeteneklerini – Doom’un beyin rapleri ve Madlib’in alışılmadık ritmi – hem büyüleyici hem de mistik bir hale getirdi.

Anahtar parça: Amerika’nın En Körlüğü

Yıl: 2000

Güvenilir bir beyaz rapçi fikri, Vanilla Ice’ın yardım etmediği, eonlar için bir şakaydı. Eminem ile her şey değişti. Çatışmacı, kışkırtıcı ve alaycı bir söz ustası – ve Dr. Dre’nin bir başka protégé’si – Doksanların sonlarında ve Doksanların başlarında spin üzerine üç klasik albüm çıkardı. Esprili, saygısız ve asi ruhu en iyi yakalayan orta sürüm – The Marshal Mathers LP – idi.

Anahtar parça: The Real Slim Shady

Yıl: 1993

‘Sırt çantası hip hop’unun başını sallayan sesi etrafında birleşen rap kardeşliğinin sevilen tüm eylemleri arasında, A Tribe Called Quest en çok sevilenler. Gerçekte, bu noktada iki ATCQ albümü daha seçebilirdik – 1991’in The Low End Theory bir başka taş gibi klasik – ama Midnight Marauders, Q-Tip, Phife Dawg ve eşlerini efsanevi bir statüye yükseltti. Caz-rap füzyonları yeni bir şey değildi, ama bu, oyunlarının zirvesinde çalışıyorlardı.

Anahtar parça: Ödül Turu

Yıl: 1988

Public Enemy hip hop’un militan vicdanıysa, NWA (veya onlara uzlaşmaz doğru lakaplarını vermek için Niggaz With Attitudes) serseri kanattı. İlk albümleri, aldırış etmeyen altı kişinin küstah bir örneğiydi. Şarkının acımasız açılış üçlüsünden (Straight Outta Compton, F ** k Tha Police ve Gangsta) harika Kendini İfade Et’e kadar, bu gerçekten de sokak bilgisinin kargaşalı bir gösterisiydi.

Anahtar parça: Straight Outta Compton

Yıl: 1987

Hip hop’un ilk altın çağı, sanat formunun çarpıcı DJ / MC eşleşmesi Eric B ve Rakim ile başladı. Molalarda, ritimlerde ve tekerlemelerde usta bir sınıf olan Paid In Full, binlerce özenti sandık kazıcı yapımcı ve rapçiye dayağı koydu. Öne çıkan parçalar arasında başlık parçası (yakında Coldcut tarafından sonic nirvana olarak yeniden düzenlenecek), Eric B Is President ve I Know You Got Soul yer alıyor.

Anahtar parça: Tam Ödenmiş

Yıl: 1993

Kasım 1993’te havada bir şey olmalı. ATCQ ve Killer Bees dönemini belirleyen setlerini yayınladıktan iki hafta sonra, Dr. Dre’nin rehberlik ettiği ukala bir tyro ilk setini yayınladı. Daha sonra Snoop Doggy Dogg olarak bilinen Doggystyle, başka bir dönüm noktası rekoruydu. G-funk şıklığıyla kaplanmış Doggystyle, yabani ot, güneş ışığı ve unutulmaz kanallardan oluşan yatay bir Batı Kıyısı dünyasına bir portal açtı.

Anahtar parça: Gin And Juice

Yıl: 2004

Bugün Kanye West, müziği kadar tuhaf ünlü yaşam tarzıyla da tanınıyor (ve bu arada hala harika), ancak on yıl önce West ciddi bir yeraltı hip hop ikonuydu. The Blueprint’teki prodüksiyon çalışmasıyla Jay-Z’ye yeni bir ateş üfleyen West’in gerçek arayışı kendini rap yapmaktı. Roc-a-Fella işvereniyle eşleşebileceğine dair şüpheler varsa, The College Dropout’un serbest bırakılmasıyla hemen ortadan kalktı. Kancalardan ve arsız rap’lerden damlayan canlı bir albüm, West’in bu güne kadar ustalıkla uğraştığı atlıkarıncayı harekete geçirdi.

Anahtar parça : Tel Üzerinden

The Infamous, mum ışığında hip-hop’tur. Sıyrılmış çıplak ritimler, çirkin piyano ve arka planda şehrin gıcırtılarıyla dolu. Örnekler kullanılıyor ama sanki albümün saklanarak yapılması gerekiyormuş gibi boğuk. Bu Gangster Rapi ama Queensbridge argosundan geçiyor, bir albümün The Wire’ın bize ilk izlediğimizde verdiği duyguya en yakın olanı. Havoc ve Prodigy, Q-Tip ve Raekwon gibi en iyi rapçilerden ikisi. Önce snare, sonra Shook Ones, Pt.II’nin basını titremeden duymaya cesaret ediyoruz. Çarpıcı şeyler.

Yıl: 1998

Fugees 1997’de dağıldıktan sonra, çok azı neyin izleyeceğini tahmin edebilirdi. Lauryn Hill’de üçlünün parlak bir yeteneği olduğu aşikardı, ancak en ateşli hayranları bile ilk solo albümü karşısında şok olmuş olmalıydı. Klasik ruhu yeniden canlandırılmış bir R’n’B ile harmanlayan ve hip hop köklerine dayanan The Miseducation of Lauryn Hill, bir başka geçiş başarısıydı.

Anahtar parça: Doo Wop (That Thing)

Yıl: 1988

Chuck D’nin defalarca belirttiği gibi rap siyah CNN ise, Public Enemy’nin ikinci albümü onların devrim niteliğindeki ulus adresiydi. Sade, ürkütücü müzik nihilistin sınırını oluştururken, şüpheli herkes hip hop’u Amerika’nın manifold hastalıklarına Chuck D’nin tarzında istenmeyen bir ışık tutmak için kullandı. Yutturmaca inanmıyor musunuz? Bu isyancıları ara vermeden dinlemek, yeniden düşünmenize neden olacaktır.

Anahtar parça: Gürültüyü Getirin

Yıl: 1999

De La Soul’la yaptığı çalışması ve Talib Kweli ile Black Star ortak albümü sayesinde, yeraltı hip hop sahnesine ilişkin beklenti, Mos Def’in ilk solo setinin önünde yüksekti. Black on Both Sides’ın çıkışından sonra, Dante Smith (ve şimdi Yasiin Boy adıyla anılan) olarak doğan karizmatik karakteri takdir eden sadece underground değildi. Politik olarak bilinçli, ancak bulaşıcı ritimler ve efervesan tekerlemelere dayanan bir albüm olan Black on Both Sides, Mos Def’in hip hop’u yeni milenyumun ilerisine doğru ilerleten en yetenekli yıldızlardan biri olduğunu doğruladı.

Anahtar parça: Bayan Şişman Ganimet

Yıl: 1996

Fugees 1996’da kaçınılmazdı. Üçlü – Wyclef Jean, Pras Michel ve Lauryn Hill – ilk albümleri Blunted On Reality ile yeraltında bazı dalgalar yarattılar, ancak The Score ile her şey değişti. Hip hop, ana akıma boyun eğmeden pop oldu, The Score Fugees ve onların bilinçli şarkılarını yıldızlığa fırlattı. Bazıları çok fazla kapak olduğundan şikayet ediyordu (aralarında Beni Yumuşakça Öldürüyor ve Kadın Yok, Ağlamıyor), ama bu kadar taze ve canlı göründüklerinde, bu sadece saf bir duruştu.

Anahtar parça: Hazır veya Değil

Yıl: 1996

Bugün, Jay-Z en aktif hip hop yıldızıdır. 1996’da, kendi tabiriyle New York sokaklarında zor bir hayat süren hevesli bir rapçiydi. Bu koşuşturma, muhteşem ilk setinin bel kemiğiydi. Can’t Knock The Hustle, Brooklyn’s Finest and Dead Presidents II gibi isimlerden oluşan film, ön saflarda röportaj ve açıkçası buz gibi tekerlemelerin çarpıcı bir kombinasyonuydu. Bir yıldız doğdu.

Anahtar parça: Ölü Başkanlar II

Yıl: 1991

NWA’da oyundaki güçlü kişilikler göz önüne alındığında, Ice Cube’un gruptan ayrılması şaşırtıcı değildi. Vitriolünü solo albümlerine döktü. Bu, ikinci albümü Death Certificate’de zirveye ulaştı. Fin de siècle’in başlangıcındaki olayların durumuna ilişkin özür dilemeyen bir inceleme, tartışmalı değil, hem heyecan verici hem de vizyonerdi. Serbest bırakılmasını çevreleyen öfke, aradan geçen yıllarda azalmış olabilir. Gücü kesinlikle olmadı.

Anahtar parça: Vazelin yok

Yıl: 1989

Public Enemy, NWA ve 2 Live Crew’un aksini önerebileceklerine rağmen, seksenlerin sonlarında hip hop’a dahil olan herkes kızmamıştı. De La Soul, The Jungle Brothers ve A Tribe Called Quest’in (Native Tongues Posse olarak bilinen diğerleriyle birlikte) beğenileriyle birlikte kutup karşısıydılar – Papatya adlı güneş ışığına batmış hip hop vizyonunu zorlayan Afro-merkezli kentsel hippilerdi. Yaş. İlk albümleri yumuşak rock örnekleri, komik skeçler ve saykodelik tekerlemelerin neşeli bir karışımıydı. Olumlu tavrı, üretildiği sevilen asit evi dönemiyle mükemmel bir şekilde uyum sağladı.

Anahtar parça: Ben kendim ve ben

Yıl: 2003

Get Rich Or Die Tryin ‘, 2003’ün başlarında büyük bir şan şöhretine kavuştu. Neyse ki, yutturmaca ortasında tüm fiilleri yedeklemek için klasik bir albüm vardı. Da Club’da bugün hala bulaşıcı olan dünya çapında bir başarı vardı, ancak bu, hip hop marşlarının bir süvari alayı arasında (kelimenin tam anlamıyla) sadece biriydi. What Up Gangsta sahneyi kuruyor – Fiddy’yi Biggie / Nas / Jigga’nın soyuna yerleştirirken – Many Men (Wish Death) ve High All The Time, gergin temponun asla bozulmamasını sağlıyor.

Anahtar parça: Da Club’da

Wu-tang mezunları Raekwon ve Ghostface Killah’ı Mafiosa topraklarına götüren bir konsept albüm. Only Built For Cuban Linx, Wu-tang’ın en iyi eserlerinin yer aldığı çarpıcı, sinematik bir albüm. Raekwon’un ilk çıkışı olmasına rağmen, Ghostface bu konuda her yerde ve onun için daha iyi – iş yerinde lirik kılıç çalmayı dinlemek için Kriminoloji’yi dinlemeniz yeterli.

Yıl: 1989

Licensed To Ill, dünyayı Beastie Boys’a tanıtabilirdi, ancak serbest bırakılmasının ardından üçlü, brattish frat rapçiler olarak rutin olarak reddedildi. Yaklaşık üç yıldır yayınlanan Paul’s Boutique, tam tersini göstererek Mike D, Ad-Rock ve MCA’nın faturaları ödeyecek becerilere sahip olduğunu gösterdi. Piyasaya sürüldüğünde suçlu bir şekilde göz ardı edildi – muhtemelen Licensed To Ill Part 2 olmadığı için – artık ne olduğu kabul ediliyor: çok katmanlı bir hip hop başyapıtı.

Anahtar parça: Kalçanızı Sallayın

Yıl: 1991

De La Soul ve Beastie Boys’un yanı sıra Cypress Hill, ağırlıklı olarak beyaz rock kalabalığına geçiş yapan ilk hip hop gösterilerinden biriydi. Müziklerinin daha gevşek ot içme alışkanlığını yansıtmak (ve hatta geliştirmek) için tasarlandığı düşünüldüğünde, bu belki de şaşırtıcı değildi. Ancak Cypress Hill’in ilk albümü tuhaf bir yenilik değil – müzik neredeyse yokmuş gibi geri çekilirken, B Real’in yaratıcı tekerlemeleri hem belirsiz hem de alaycı. 1993’ün Kara Pazarında daha çok satan bir kombinasyondu, ancak bu Cypress Hill’in çok ırklı yaratıcılığının zirvesiydi.

Anahtar parça: Bir Adamı Nasıl Öldürebilirim?

Yıl: 1984

Evet, The Sugarhill Gang ve Grandmaster Flash ve Furious Five, hip hop’u ana akıma almıştı, ancak Jam Master Jay, DMC ve Rev Run, iyi niyetli klasik albümlerin piyasaya sürülmesiyle onu doğru bir şekilde meşrulaştıran ilk gruptu. Kendi adını taşıyan uzun oyuncuları, It’s Like That, Sucker MCs, Rock Box ve Hard Times’da örneklendiği gibi, minimal elektro, çıtır çıtır vuruşlar ve büyüleyici tekerlemelerden oluşan çatışmalı bir fusillade idi.

Anahtar parça: Zor Zamanlar

Yıl: 2003

OutKast’ın Speakerboxx / The Love Below, hip hop’un zengin tarihindeki en cüretkar anlardan biridir. Çift albüm – özünde Andre 3000 ve Big Boi’nin iki solo albümü – G-funk’tan pop’a, Southern soul’tan blues’a, elektronika’dan rock’a kadar her şeyi içeriyor. Bu anlamda, hip hop sanat biçiminin başladığı her şey – müziğin sunduğu en iyi şeyi özümseyen kültürel bir sünger. Bir in Hey Ya! Her müzisyenin öleceği dünya çapında bir hit oldular.

Anahtar parça: Hey Ya!

Ghostface Killah’ın 36 Chambers, Only Built For Cuban Lynx üzerine yazdığı muhteşem dizeleri ve ilk kez çıkan Iron Man ile çevresindeki en iyi söz yazarlarından ve rapçilerden biri olduğunu tüm dünyaya kanıtladıktan sonra Ghostface Killah’ın ikinci sınıf çabası tam bir harikadır. Ghostface, cesaret ve samimiyet, aptallık ve absürtlüğü parçalarına kolaylıkla ekleyerek, bugün hala yankılanan altın yaldızlı hip-hop albümü sunuyor. Malcolm’a bunu duymak için listeledim.

Doksanlı yıllar ve erken akşamlar boyunca Common, çok benzersiz ve kendine özgü bir karık sürüyordu – düşünceli ve vicdanlı bir rapçininki. Altıncı albümü Be’de ticari kazanç elde etti. Common, Kanye West’in prodüksiyon çalışmasını ve yer altı ikonu J Dilla’yı kullanarak Be üzerinde tamamen birleşik bir çalışma yarattı. Bu, hip hop’un kendi üzerine yansıyan sesiydi – dolayısıyla Common’un sesinin cazibeli omurgası ve duygusal tenoru. Sonuç muhteşemdi.

Anahtar parça: GO!

Yıl: 1995

Neyse ki, 90’ların ortalarında hip hop’ta her şey braggadocio değildi. Los Angeles dört parçalı The Pharcyde, büyüleyici çıkışları Bizarre Ride II The Pharcyde’yi saygısız bir ses macerası dersiyle takip etti. Runnin’in cazip, soporifik hisleri, akraba ruhları A Tribe Called Quest’i anımsatırken, yaratıcı Drop (Spike Jonze’dan aynı derecede orijinal bir videoyla) sağlam bir deneysel üstünlük sergiliyordu. Grup, Fatlip’in ayrılmasıyla bu sürümden sonra dağılacaktı, ancak bu bir ayrılık armağanıydı.

Anahtar parça: Koşmak

Kafiye tarzı söz konusu olduğunda, Jeru The Damaja’yı yenebilecek çok az kişi var. Net, özlü, şarkı sözleri bir ritme göre bükülmüş ve mükemmel bir şekilde telaffuz ediliyor, dinlediğinizden emin olmak için bazen cümlenin ortasında duraklıyor. Çünkü gerçekten ne söylemesi gerektiğini anlamanı istiyor. Hala yankılanan bir söz varsa, bu D. Original’den: “Kirli, içinde bulunduğum cilt yüzünden, melaninim olması beni otomatik olarak suçlu yapıyor”. Ve albüm bunlarla dolu; bilim ve felsefeyle karıştırılmış sosyal yorum, ırkla mücadele ve hatta hip hop’ta nadir görülen bir şey olan kadın düşmanlığı. Sonra, yine, Jeru da nadir bir şeydir.

Yıl: 1998

Doksanlı yılların ortalarında Gangsta rapinden sıkılanlar, o on yılın ilerleyen bölümlerinde ortaya çıkmaya başlayan sırt çantasındaki yeraltı seslerinde çok fazla yardım buldular. Company Flow, New York’un vahşi deneysel yönünü temsil ederken, Amerika’nın diğer tarafında, turntablism vurgusuyla Jurassic 5, De La Soul’un beğenilerini hatırlamakla ilgiliydi. Jayou, Concrete Schoolyard ve Lesson 6: The Lecture’da altı parçadan oluşan grup, hip hop’un yüzüne hoş bir şekilde gülümsedi.

Anahtar parça: Beton Okul Bahçesi

Yıl: 2002

Pek çok müzisyen tanımlayıcı çalışmalarını yedi albümde yayınlamaz. Genç kabadayılığın genellikle her seferinde olgunluğa üstün geldiği hip hop’un çılgın dünyasında daha da az. Ama Yaralı Yüz farklı. Zeki bir iş adamı ve aynı zamanda kayıt sanatçısı, izleyicisini içten dışa tanıyor, onlara istediklerini verebiliyor. Ve The Fix, bunun en önemli örneğidir. Hip hop dolandırıcılarının rags’n’riches yaşam tarzına korkunç bir yolculuk, baştan sona yüksek oktanlı bir yolculuk.

Anahtar parça: In Cold Blood

Yıl: 2000

Yayınlandıktan sonra, Let’s Get Free, haklı ve politik hip hop için bir açıklama çağrısı olarak haklı olarak alkışlandı – hiçbir şey için stic.man ikilisi değildi ve M-1, Public Enemy’den bu yana en devrimci rap kıyafeti olarak övüldü. Ve Özgür Olalım, bomba gibi ve pişmanlık duymayan bir silah çağrısı olsa da, daha hafif dokunuşlar da var, bu da bazen inceliğin demir yumruk kadar güçlü olduğunu gösteriyor.

Anahtar parça: Hip hop

Yıl: 2006

Anahtar parça: Kick, Push