NES, 1993 (Super Mario All-Stars)

Platform oyununu hemen hemen icat eden Nintendo, onu sırlarla dolu Super Mario Bros.3 ile yeniden icat etti, ardından Super Mario World ile tekrarladı. Tüm zamanların en iyi iki yan kaydırıcısı, onları ayırmak çok zor bir iş. Super Mario Bros. 3’ün büyüyen hırsı mı yoksa Super Mario World’ün icadı mı? Kurbağa Elbisesi mi yoksa Yoshi mi? Süper Yaprak mı yoksa Cape Tüy mü? SMB3’ü tercih ettik, ancak oyun mükemmelliğine çok yakınlar, içinde hiçbir şey yok

SNES, 1992

Süper Metroid bize bilinmeyenden korkmamızı öğrettiyse, Link’in destansı arayışı onu tekrar heyecanlandırdı. Sırlar ve sürprizlerle dolu tepeden tırnağa bir Hyrule, keşfetmek bir zevk. En azından, aydınlık ve karanlık dünyaların nasıl bir araya geldiğini çözdüğünüzde. Çok uzaklara giderseniz dürtüldüğünüz bu günlerin aksine, burada şanlı bir şekilde, umutsuzca kaybolmaya teşvik ediliyorsunuz – ve bunu yaparken bir balinaya sahip olacaksınız.

Arcade, 1992

Sigara yanıklarından zarar görmüş eski dolaplarla dolu dumanlı pasajlar ve ucuz, bayat içkilerle sürekli yapışkan olan zeminlere kayan kullanılmayan krediler. Arkadaşlara mükemmel ejderha yumruk hareketini nasıl yapacaklarını öğretiyor. Blanka’nın elektrikli saldırısını yaparak o büyük çocuğu dövüyor. Akuma’nın kilidini açıyor ve ardından saniyeler içinde yaşam çubuğunuzun yarısını hemen kaybediyor. Turbo, Street Fighter II’nin kesin versiyonu olabilir, ancak hangisini oynarsanız oynayın, anılar hiç şüphesiz canlı bir şekilde oyalanacaktır.

Nintendo Gameboy, 1989

Bir grup renkli bloğu başarılı bir şekilde düzenlemenin en iyi yolunu bulmaya odaklanan bir oyunun, dörtten fazla yeşilimsi gri tonu gösteremeyen bir makinede oynandığında en iyi durumda olması gariptir. Ancak, ne olursa olsun, Alexei Pajitnov’un yapıtının Game Boy versiyonu, oyun ve donanım arasındaki mükemmel uyumdu.

SNES, 1992

Herkesin en sevdiği Mario Kart varken – Mario Kart 64’ün dört oyunculu heyecanından, Double Dash’in silahlı kargaşasına kadar !! – çok azı SNES oyununun en üst sıralarda yer aldığını reddedebilir. Güzel bir şekilde yaşlandı – ve haleflerinin çoğunun aksine, her zafer zor kazanılıyor. Oyunların en iyi yan ürünü.

Sega Mega Drive, 1992

Sega’nın dikenli hız tüccarı, Mega Drive’a ilk çıkışıyla Nintendo’nun Mario’suna layık bir rakip olduğunu kanıtladı. Yine de, yapımcılarının aynı havayı taşıdığını kanıtlayan, takipteki muhteşem döngüler, tirbuşonlar ve akıllı çevresel hilelerdi. İşbirliği ortağı Tails in Tow’da (gerçek adı Miles Prower, oyunun en korkunç oyunlarından biridir) ile bu müthiş macera, 16 bitlik dönemin en iyi iki oyunculu oyunlarından biriydi ve hala birçok modern Sonic’i bırakıyor. toz oyunları.

Çarşı, 1986

Lüks bir araba, güzel bir kız, mavi gökyüzü ve ufka uzanan uzun bir yol şeridi. Sizi nihai ABD yolculuğuna çıkaran yüksek hızlı bir seyir kadar bir yarış değil.

Çarşı, 1981

Belirli bir tesisatçının kariyerini başlatan oyun, Nintendo’nun 1981’deki arcade hiti çok önemliydi. ABD’yi kıramayan başkan Hiroshi Yamauchi, genç tasarımcı Shigeru Miyamoto’yu yeni bir oyun yaratmaya ikna etti. Jumpman (oyunun Stateside lansmanı için ABD kolunun ev sahibinden sonra Mario olarak yeniden adlandırıldı) ve simya düşmanı, Nintendo’yu ayakta tutmak ve sayısız Kong spinoff’unu (resimde) fırlatmak için yeterince çeyrek yuttu. Gerisi tarih.

Sega Mega Drive, 1992

İki oyuncu, iki ped, çok fazla gazlı içecek: Sega’nın çürüyen dövüşçüsünü oynamanın tek yolu bir partnerle oynamaktı. Capcom’un Final Fight’ına rakipti, ancak bu oyun kesinlikle üstündü, bu kısmen Yuzo Koshiro’nun özellikle akılda kalan skorundan kaynaklanıyordu.

SNES, 1994

Bu SNES klasiği kadar kasvetli izolasyon hissini ustaca yakalayan çok fazla oyun yok. Ödül avcısı Samas Aran ıssız bir dünyaya düştüğünde, Alien’a bir saygı duruşu, Ridley Scott’ın sinematik dehşetiyle aynı kemiren gerilimi uyandırırken, kara kara düşünen, synth liderliğindeki film müziği daha fazla titremeye neden oldu.

Çarşı, 1985

Oyun oynamanın büyük armağanı, toplumun hoşlanmadığı türden davranışları şımartmamıza izin veriyor. İşinizi iyi yapmak size yüksek puan kazandırır, ancak her yere kağıt fırlatmak ve banliyöleri alt üst etmek çok rahatlatıcıdır.

NES, 1984

Modern birinci şahıs nişancının öncüsü olan Duck Hunt, zombileri, mutantları ve hatta mutant zombileri patlatmanıza izin vermedi. Ancak su kuşu popülasyonunu azaltmak da aynı derecede tatmin ediciydi. Belki de paketlenmiş NES Zapper’dı – kullandığımız en iyi hafif silahlardan biri. Ya da belki o köpeğin yüzündeki sırıtmayı silme şansıydı.

Atari Salonu, 1978

Unut Gears Of War, Taito’nun 1978 klasiği, dünya dışı bir gücü savuşturmaya çalışırken, ilk gizli nişancı oyunuydu. Uzaylılar yaklaştıkça nabzınız müzikle birlikte hızlanırken, uçan daireyi patlatmak Call of Duty kafasından vurmak kadar tatmin ediciydi.

Çarşı, 1982

Bayan Pac-Man, arcade orijinalidir, ancak daha fazlasıyla.

Yeni haritalar sundu ve daha zordu: ve sarı gobbler’ı ABD yapımı en başarılı jetonlu operasyon haline getirdi.

Çarşı, 1985

Bu Atari şaheseri, labirent seviyelerini bitirmek için bir dolabın etrafında toplanan dört oyuncuya sahipti. Bu, yiyecek atma tavsiyesini görmezden geldiyse, kaburgalarındaki birine dirsek atmak için mükemmel bir yerdi.

Atari Salonu, 1972

Atari’nin masa tenisini ele geçirmesi, ortamı ana akım haline getirdi, ancak endüstri için önemi bir yana, kendi başına harika bir oyun. İki kadran, iki yarasa, bir top: hala çalışıyor.

Amiga ve MS-DOS, 1992

Belirli bir nesil için futbol rekabeti sadece Fifa ve Pro Evo arasında değildi. Sensible Soccer’ın keskin pas oyununa karşı Kick Off’un hızı ve muz vuruşlarıydı. Paramız için, Sensi kazandı: Barca modaya uygun hale getirmeden önce tiki-taka’ya bir bakış attı.

MS-DOS, 1993

Klasik bir işaretle ve tıkla macerası olmadan hiçbir retro liste tamamlanmış sayılmaz ve Tim Schafer ve Dave Grossman’ın barmpot bilim kurgusundan daha iyi hiçbir şey yoktur. Ellili yılların canavar filmlerine ve Chuck Jones çizgi filmlerine devredilen zaman yolculuğu hikayesi size tuhaf zevkler sunuyor. Korkunç derecede aptalca.

ZX Spectrum, 1985

Modern oyunların çok kolay olduğunu düşünüyorsanız, bu Spectrum hit çare olacaktır. 20 ekranın tümü, vahşi ve öngörülemeyen tehlikeler barındırır. Şimdi yayınlanmış olsaydı, kolay bir modu ve bir dubstep film müziği olurdu; Orijinalle en iyi şekilde sopa.

ZX Spektrumu, 1983

Donkey Kong’dan daha hızlı oynanan Chuckie Egg, mükemmel piksel sıçramaları gerektiriyordu. Evde yetiştirilmiş, yoğun ve tatmin ediciydi.